Studioja e Turpit në Klan Kosova

Korab Blakaj e mbrojti etikën ndërsa Jehona Bajrami e poshtëroi gazetarinë duke i dhënë Gjin Morinës legjitimitet. Klan Kosova e zbuloi veten si strehë e paturpësisë dhe propagandës.

Më 4 dhjetor 2025 në një studio të Klan Kosovës ndodhi diçka e vogël në pamje të parë, por e mprehtë, e shëmtuar dhe krejt zbuluese. Njëzet e tetë minuta televizion u shndërruan në autopsi të ndërgjegjes së një mediaje që ka harruar pse ekziston. Për shumicën e emisioneve të këtij formati këto momente treten në rrjedhën e përditshme. Ky jo. Ky mbetet. Sepse një analist kërkoi etikë ndërsa televizioni kërkoi spektakël. Përplasja ishte e shkurtër. Dënimi moral i transmetuesit ishte i plotë.

Në programin Kosova Today¹ analisti i pavarur Korab Blakaj bëri diçka që pak kush në mediat e Kosovës e guxon më. Blakaj shënoi një vijë. Me qetësi e pa teprime tha se sipas Kodit të Etikës së Gazetarisë në Kosovë, i ftuari tjetër nuk kishte të drejtë të ishte aty. Ai ia kujtoi moderatores dhe shikuesit se njeriu në fjalë ishte dënuar për nxitje të urrejtjes fetare në vitin 2021 dhe ishte arrestuar nga Policia e Kosovës. Ai shtoi edhe një fakt që rrallë kush do ta përmendte me zë të lartë. Në vitet tetëdhjetë, sipas raporteve të kohës, i njëjti kishte mbajtur burg për vrasjen e djalit të vëllait të tij. Pastaj Blakaj bëri atë që u jep peshë fjalëve. Refuzoi të ulej në të njëjtën hapësirë me të.

Nuk e paraqiti si thashethem apo konflikt personal. U mbështet në të dhëna publike dhe në kodin që supozohet që e udhëheqë profesionin. Madje ai ua kujtoi se vetë Klan Kosova kishte raportuar më herët për një pjesë të këtyre fakteve. Mesazhi ishte i qartë. Kur e di që dikush është arrestuar për nxitje të urrejtjes fetare nëpërmjet librave dhe kur e di që mban mbi shpinë një akuzë të rëndë për dhunë të skajshme, ta sjellësh në studio si analist nuk është normalizim. Është legjitimim.

Moderatorja nuk e trajtoi kështu. Në vend që ta ndalte emisionin për t’i trajtuar pyetjet e ngritura, ajo tërhoqi një pretekst burokratik. Pyeti nëse ka ndonjë vendim gjykate që e ndalon personin të shfaqet në televizion. Ishte një legalizëm i thatë, i maskuar si profesionalizëm. Meqë gjykata nuk e ndalon, sipas saj, televizioni nuk ka asnjë përgjegjësi ta largojë.

Kjo pyetje e tradhton të gjithë botëkuptimin. Nënkupton se gazetaria është thjesht një shërbim teknik që ndjek automatikisht urdhra të gjykatave. Nënkupton se Kodi i Etikës është broshurë dekorative e jo detyrim. Èshtë shpallja e mospranisë së ndërgjegjes editoriale. Sikur media të mos ketë detyrim moral, derisa gjykata të mos e urdhërojë ndryshe. Ky është mentaliteti i një televizioni që ka harruar se për kë punon. Për publikun, jo për spektaklin.

Blakaj reagoi siç duhet. Ose largohet ai, ose largohem unë. Kaq. Një pozicionim etik i rrallë. I akuzuari iu përgjigj me arrogancën e dikujt që e di se televizioni e shpërblen paturpësinë. E qeshi situatën dhe i tha të iki. Studio u mbush me atë lloj përzierjeje të ulët buzëqeshjeje dhe kërcënimi që e kemi parë shumë herë nëpër media të kapura.

Moderatorja vazhdoi me të njëjtin ton të autoritetit të rremë. I kujtoi Blakajt se ai nuk vendos kush është në studio. Ajo vendos. Për pjesën e parë të argumentit ajo tha se donte më shumë sqarim. Për pjesën e dytë tha se ishte çështje private. Sikur nxitja e urrejtjes fetare dhe dhuna e rëndë të jenë privatësi. Sikur televizioni të mos ketë detyrë morale ndaj shoqërisë.

Blakaj e refuzoi këtë absurditet. Nuk është çështje private, tha. Vrasësit nuk duhet të vijnë në studio të Kosovës. Përveçse kur shfaqin pendesë të plotë. Përndryshe nuk duhet të ftohen. Kjo ishte përpjekja e tij për ta rikthyer idenë bazike se platforma publike nuk është dhuratë morale për cilindo që kërkon mikrofon.

Moderatorja e kaloi me një fjalë të vetme. Vazhdon. Sikur shqetësimi etik ishte pengesë për ritmin e spektaklit, jo çështje thelbësore profesionale.

Faktet që përmendi Blakaj nuk janë të fshehta. Raportet e Albinfo² dhe vetë Klan Kosovës³ tregojnë se poeti dhe komentatori Gjin Morina botoi librin Bubullimë në shpirt ku kërkon shkatërrimin e xhamive në hapësirat shqipfolëse duke iu lutur Enver Hoxhës. Policia e arrestoi për nxitje urrejtjeje dhe i sekuestroi librat. Rasti ishte nën hetim. Këto janë ngjarje të dokumentuara.

Të ftosh një njeri me këtë histori në cilësinë e analistit pa adresuar asgjë nga këto është jo vetëm joetike. Është skllavëri ndaj spektaklit. Një televizion serioz do ta sfidonte. Klan Kosova vendosi ta dekorojë me status analisti dhe ta sulmojë njeriun e vetëm në studio që u përpoq ta ruajë standardin.

Kjo nuk është rastësi. Është simptomë e një strukture të kapur. Klan Kosova është pronë e Devollëve. Një instrument i oligarkisë që ka heshtur skandalet e tyre financiare, ka prodhuar propagandë, i ka falimentuar standardet dhe ka ushqyer publikun me dezinformim. Raportet ndërkombëtare e kanë klasifikuar si kanal të rëndësishëm të dezinformimit. Moderatorët e saj, si Jehona Bajrami, nuk janë thjesht prezantuese. Janë aktore të një makinerie ku pyetja nuk kërkon të vërtetën. Pyetja prodhon narrativë.

Intervista e saj me James Rubin e tregoi më qartë se çdo gjë⁴. Ajo nuk kërkoi qartësi. Ajo ngriti konspiracione për Specialen. U përpoq ta delegjitimojë qeverinë. Kërkoi nga Rubin të godasë Albin Kurtin. E gjithë struktura e pyetjeve ishte projektim, jo hulumtim.

Në këtë sfond, sjellja e saj në Kosova Today është logjike. Kur gjykatat nuk i pëlqejnë narrativës, ajo i shpall të kapura. Kur Kodi i Etikës ia pengon spektaklin, ajo fshihet pas tyre. Gjithçka i shërben funksionit të vetëm. Spektakli mbi të vërtetën.

Në këtë vend ku media u ngrit mbi sakrifica historike, Klan Kosova e ka shndërruar ekranin në laborator degradimi. Çdo ftesë e pakushtëzuar ndaj njerëzve me histori të tilla. Çdo relativizim i urrejtjes. Çdo sulm ndaj atyre që mbrojnë etikën. Të gjitha e helmojnë diskursin publik.

Në atë studio në dhjetor maska ra. Për disa minuta publiku pa arkitekturën e propagandës. Pa se si trajtohet një analist etik si pengesë dhe një nxitës urrejtjeje si përmbajtje televizive.

Ky episod do të kujtohet. Për Klan Kosovën është njollë. Për Korab Blakajn është dëshmi. Ai ishte i vetmi që e kuptoi se gazetaria nuk ekziston për komoditetin e të ftuarve. Nuk ekziston as për komoditetin e oligarkëve. As për teatrot e një moderatorje që sajon tensione. Gazetaria ekziston për mbrojtjen e publikut nga helmimi. Dhe atë natë Blakaj ishte i vetmi që e mbrojti publikun.

Derisa mediat e Kosovës të duan ta rikuperojnë besueshmërinë, do t’u duhen shumë më tepër Blakaj dhe shumë më pak Bajrami. Përndryshe, Klan Kosova mbetet ajo që e tregoi veten. Një shtëpi ku etika është e mirëseardhur vetëm nëse premton të mos flasë kurrë.

1. ‘Është faji jonë’ - Kisha ORTODOKSE në UP ndez debat: A duhet të RRËNOHET? — KLAN Kosova.

2. Nxiti urrejtje përmes librave, arrestohet autori Gjin Morina — AlbInfo.

3. I sekuestrohen libra dhe arrestohet poeti Gjin Morina për nxitje të urrejtjes fetare (VIDEO) — KLAN Kosova.

4. James Rubin FLET ekskluzivishtZbulon KREJT prapaskenat: Thaçi është absolutisht i pafajshëm — YouTube.