Kur Reputacioni Vlen Më Shumë se Gazetaria
Heshtja e AGK-së dhe mediave të mëdha s’ishte neutralitet: ishte llogari. I kam kritikuar publikisht; prandaj këtë javë zgjodhën ta mbrojnë reputacionin e tyre, jo gazetarinë.
Kam kaluar pesëmbëdhjetë muajt e fundit duke bërë atë që bën gjithmonë gazetaria e mirë në formën e saj jo më të pëlqyer1, duke i kërkuar shtypit ta shikojë veten në pasqyrë. Fundjava e 11 tetorit 2025, kur vandalët thyen dritaret e shtëpisë së pabanuar të prindërve të mi të ndjerë në Kosovë dhe përdhosën makinën tonë përkujtimore2, vetëm sa vërtetoi pse ajo pasqyrë është e domosdoshme. Nuk u vodh asgjë. Qëllimi ishte frika. Pas muajsh raportimesh mbi rrjetet e spiunazhit dhe dezinformimit serb, pas një stine kërcënimesh me vdekje në internet3 nga rrethe pranë figurave politike e mediatike të rrënjosura në krim të organizuar prej vitesh, mesazhi ishte i thjeshtë: ndalo. Unë nuk do të ndalem. Por ajo që ka rëndësi, për protokoll dhe për profesionin, është si arritëm deri këtu dhe pse ata që duhej të qëndronin të parët për ta kundërshtuar atë, pra Shoqata e Gazetarëve të Kosovës dhe redaksitë më të mëdha të kryeqytetit, zgjodhën heshtjen.
Kronologjia është e prerë.
Në korrik 2024 dokumentova thirrjet për vrasjen time dhe fushatën e koordinuar të njollosjes4 që erdhi pas një hulumtimi gazetaresk mbi diplomatë amerikanë që vepronin si ndikues politikë në Ballkan. Shoqata e Gazetarëve të Kosovës u njoftua. Asgjë. Policia hodhi poshtë kallëzimin tim, prokurori e pushoi çështjen. Ndërkohë, e njëjta shoqatë AGK, shfaqi indinjatë publike në emër të një OJQ-je që s’është fare redaksi editoriale, por një dyqan ndikimi politik i financuar nga donatorë të huaj. Shkrova atëherë se ngatërrimi i fabrikave të opinionit me gazetarinë është i rrezikshëm sepse legjitimon avokatinë si fakt gazetaresk, dhe i përmenda me emër. Njerëzit që nxisnin të tjerët të qëllonin me armë zjarri një gazetar mburreshin online për lidhjet e tyre me agjenci shtetërore dhe suksesin në varrosjen e çështjes sime. Ka dëshmi dhe të dhëna, heshtja nga shoqata e gazetarëve ishte po ashtu aty.
Në gusht 2024 u ktheva te struktura, jo te personazhet, fushata e fshehtë e Shoqatës kundër projektligjit të harmonizuar me BE-në për Komisionin e Pavarur të Mediave5. AGK e paraqiti lëvizjen e saj si një bedem lirie, unë e lexova tekstin, listova garancitë dhe bëra pyetjen e dukshme, kush përfiton kur mediumet online me financim të paqartë dhe linja redaksionale të turbullta mbeten të parregulluara? Argumentova se doktrina e Shoqatës ngjante më pak me parim dhe më shumë me mbrojtjen e një status-kuoje ku një grusht mediash gëzojnë imunitet ndërsa publiku mbytet në zhurmë. Vura në dukje modelin e indinjatës selektive, dënime për sy e faqe, heshtje kur miqtë shkelin etikën dhe solla episode konkrete, mes tyre ngutja e Shoqatës për ta mbrojtur gazetën Nacionale dhe pronarin e saj, Berat Buzhalën, kur shtynë një rrëfim me nuanca vrasjeje kundër presidentes Osmani6 pa prova të verifikueshme, pastaj bënë poza duke kërcënuar se do t’ua dorëzonin “provën” prokurorëve e jo publikut. Gazetarët informojnë, nuk punojnë natën si policë. E thashë. Sërish: me të dhëna, deklarata e dëshmi.
Në shtator 2024 e thellova kritikën. Kur AGK zgjodhi të duartrokasë taktikat e Buzhalës dhe të qortojë ata që i vunë në dyshim, braktisi misionin e vet. Këtë e shkrova troç. I kërkova Federatave Evropiane dhe Ndërkombëtare të Gazetarëve të rimendonin7 nëse AGK ishte ende e denjë si organizatë motër ndërkohë që mbronte të pambrojtshmen dhe shkelte misionin e vet. Përshkrova gjithashtu, me dëshmi faktike se si me lehtësinë tronditëse me të cilën njerëzit që kishin kërkuar vdekjen time kërkuan targat e makinës sime dhe u mburrën me mbrojtje. AGK e dinte, u njoftuan edhe atëhere po sikur edhe kësaj here. AGK nuk bëri asgjë.
Deri në dhjetor 2024, pasi propaganda e përqafuar nga Kremlini në Serbi ishte bërë më e zhurmshme, dokumentova një zakon tjetër: huazimin e kapitalit moral nga tragjedi të largëta për t’i mbuluar dështimet vendase8. Por solidariteti nuk është kostum. Dy dekada kërcënimesh, censurash dhe vrasjesh të gazetarëve në Kosovë nuk kanë frymëzuar kurrë të njëjtën këmbëngulje nga AGK-ja sikur reagimi i tyre i drejtë dhe i domosdoshëm për vrasjet e gazetarëve në Gaza. E thashë dhe shpjegova pse, sepse një sistem ndikimi mediatik ku paratë e donatorëve, patronazhi politik dhe interesat korporative e subvencionojnë njëri-tjetrin dhe shpërblejnë konformizmin, nuk i duhet një demokracie të vogël e të rrethuar siç është Kosova.
Shkurti i vitit 2025 e solli një studim rasti. KOHA Ditore botoi një artikull9 që trajtonte vrerin e rrjeteve sociale të Richard Grenellit dhe rishpërndarjen e vrerit të tij nga Donald Trump Jr. si zërin e “bashkësisë ndërkombëtare”. Nuk ishte gafë, ishte zgjedhje redaksionale. Shkrova qartë10 se ngritja e mesazheve partizane në rang konsensusi shumëpalësh shemb distancën mes gabimit dhe propagandës. I kërkova drejtuesisë së KOHËS ta mbronte vendimin ose ta korrigjonte. Në vend të kësaj, kur lëshova një ftesë të sjellshme publike për debat, komenti im u fshi dhe u bllokova11. Edhe më herët, KTV kishte regjistruar një bisedë të qetë njëorëshe për etikën me mua dhe gazetarin veteran Agim Kasapolli, pastaj e futi emisionin në sirtar12, duke pëshpëritur se “njihem për lajme të rreme”. Kërkova tri herë, me shkrim, prova. Heshtje. As referenca, as kundër-argument, vetëm vendimi se një bisedë e thjeshtë rreth mënyrës si bëhet puna qenka shumë e rrezikshme për t’u transmetuar13. Ky është kontroll mesazhi i maskuar si gjykim editorial. Fshirja e ftesës për debat dhe mbyllja e derës për kritikët nuk është profesionalizëm, është frikë nga audienca.
Në shtator 2025, kur debati i censuruar më në fund u shfaq diku tjetër14, vëzhstrimi im u bë i pamohueshëm se shumë prej rojtarëve të portës në Prishtinë janë alergjikë ndaj verifikimit sapo tema bëhet vetja e tyre. Kjo alergji është kulturore dhe e kushtueshme. Donatorët formësojnë temat dhe çmimet formësojnë shijen. Në shtator 2024 kisha shkruar tashmë për Çmimet e Gazetarisë Hulumtuese të BE-së15 dhe si, që nga skandali EULEX-it16, ekologjia e çmimeve i ka kanalizuar reporterët drejt objektivave “të sigurt” ndërsa aktorët e fuqishëm ndërkombëtarë i shpëtojnë hulumtimeve gazetareske. Përmenda morinë e çmimeve të para të Kallxo/BIRN dhe argumentova se shkëlqimi i financuar nga ata që duhen kontrolluar. Jeta Xharra reagoi17 me guximin e dikujt që e di se komiteti i çmimit është aty pranë, kur ia kundërshtova publikisht arsyetimet, biseda u mbyll dhe dera e komunikimit profesional, poashtu u mbyll. Nuk u befasova.
E gjitha kjo është shtylla kurrizore e asaj që ndodhi fundjavën kur u sulmua shtëpia e familjes sime. Më 11 tetor 2025 publikova një deklaratë ku thashë se pas muajsh punë të thella mbi spiunazhin dhe dezinformimin serb kisha provokuar një përpjekje frikësimi, nuk u vodh asgjë, u përdhos e shkatërrua një makinë përkujtimore e babait tim të ndjerë, dhe jua kujtova vandalëvse se shtëpia ishte djegur më parë nga forcat e Millosheviqit në vitin 1999 dhe u bë sërish shënjestër tani në paqe, për të dërguar mesazh. I përmenda, siç kam bërë për vite, rrjetet vendase që përforcojnë narrativat e huaja dhe tentojnë të disiplinojnë profesionin me kërcënime e shpifje. Kërkova hetim transparent. Brenda dyzet e tetë orëve reagoi Unioni Kombëtar i Gazetarëve Britanikë (NUJ)18, e pastaj edhe Federata Ndërkombëtare e Gazetarëve (IFJ)19. Komiteti Ndërkombëtar për Mbrojtjen e Gazetarëve CPJ, e përshëndeti veprimin e shpejtë të policisë dhe nguli këmbë për llogaridhënie20. Këto organizata gjykuan veprimin, jo ndjenjat e tyre për shkrimet e mia. Kështu duket solidariteti profesional.
Paralelisht, më 13 tetor, redaktori im politik
i shkroi Shoqatës së Gazetarëve të Kosovës. Letra pranonte mospajtimet tona publike me drejtimin e AGK-së dhe kërkonte minimumin që çdo shoqate i detyrohet kritikëve të vet: dënojeni frikësimin, mbështesni kërkesën për një hetim të vërtetë, tregojini publikut se vija e kuqe është e qartë. Deri të premten, më 17 tetor, asgjë. As një fjali. Redaksitë më të mëdha në Prishtinë ndoqën të njëjtën rrugë. Disa media rajonale e të diasporës e transmetuan tregimin për lexuesit e tyre. Mediat kryesore kosovare, kryesisht, jo, me disa përjashtime21.
Pse Heshtën?
Sepse arkivi im nuk u lë një vend të rehatshëm atyre që shkelin etikën me apo pa dashje. KOHA do të duhej të shpjegonte pse i hapi platformë një narrative që veshi tërbimin partizan të mercenarit Richard Grenell si zërin e NATO-s dhe BE-së dhe pse një program bazik mbi etikën u fut në sirtar. Flaka Surroi e KTV-së do të duhej të shpjegonte pse pëshpëriti “fake” pa sjellë as edhe një shembull dëshmishë. Kallxo.com do të duhej të pranonte se analiza ime e shtatorit 2024 për ekonominë e çmimeve preku shumë afër modelin e biznesit dhe reputacionin e saj. AGK do të duhej të pranonte se doktrina e indinjatës selektive, ulërima për miqtë, heshtje për kritikët, nuk është etikë, por mbrojtje klubi. Këta aktorë zgjodhën llogarinë, jo parimin.
Ata gabojnë, sërish, për katër arsye të thjeshta.
Së pari, shënjestra atë fundjavë nuk isha unë; ishte gazetaria. Vandalizimi i pronës familjare të një gazetari për ta trembur nga një linjë raportimi është sulm model ndaj shtypit. Një shoqatë që pret të shohë nëse e pëlqen apo jo gazetarin përpara se ta dënojë sulmin, nuk është shoqatë.
Së dyti, besueshmëria është aritmetikë: rregulli që zbaton për aleatët duhet të jetë rregulli që zbaton për kritikët, përndryshe publiku mbështjell mbrojtjen tënde të radhës për “lirinë e shtypit” me celofan PR-i.
Së treti, Kosova është në vijë të parë të luftës së informacionit. Kur narrativat e përshtatura me Beogradin dhe përfaqësuesit e tyre vendorë punojnë ta rikodojnë presionin si politikë dhe ta neutralizojnë reformën me zhurmë, përgjigjja jonë s’mund të jetë varrosja e rasteve të papërshtatshme dhe ndëshkimi i mospajtimit të brendshëm.
Së katërti, audienca nuk është naive. Njerëzit mund të mos e pëlqejnë tonin tim dhe prapë e dinë se thyerja e dritareve të një reporteri është e papranueshme. Trajtimi i qytetarëve sikur nuk mund të mbajnë dy mendime njëherësh është fyerje që ata e vënë re.
Ajo që duhej të kishte ndodhur nuk është e komplikuar. AGK duhej të nxirrte një dënim të shkurtër e të pathyeshëm me një fjali që thotë: kemi pasur mospajtime të forta me kritikat e z. Xhymshiti ndaj nesh; këto mospajtime janë të parëndësishme kur instrumenti është frikësimi. KOHA, KTV dhe Kallxo duhej të botonin të paktën 300 fjalë me faktet, me një shënim editorial transparent që njeh përplasjet e mëparshme. Komisioni i Pavarur për Media duhej t’u rikujtonte çdo mediumi të madh që kërcënimet dhe vandalizmi ndaj gazetarëve janë çështje interesi publik, jo humor fraksionesh.
Ajo që kërkoj tani nuk është po ashtu e komplikuar. Miratoni një protokoll pa paragjykim ndaj viktimës në AGK: dëno fillimisht, debato më vonë, gjithmonë. Publikoni gjurmët e financimit dhe konfliktet e hapura te mediumet që marrin më shumë para donatorësh dhe çmime veçanërisht kur ato mbulojnë po ata donatorë dhe misionet e tyre. Rehabilitoni debatin si virtyt profesional, përgjigjuni kritikës me argument, jo me fshirje dhe bllokime. Dhe nxirrni në dritë regjistrin tonë të pazgjidhur të sulmeve ndaj gazetarëve brenda vendit me të njëjtën energji që tregojmë për tragjeditë jashtë. Nuk është ose/ose. Duhet të jetë si/edhe.
E di saktësisht çfarë do të bëjnë me këtë shkrim medianat armiqësore të rreshtuara me Beogradin: asgjë, ose më keq se asgjë. E di çfarë do të bëjnë komitetet e çmimeve dhe të parapëlqyerit e tyre, do të buzëqeshin, do të ndanin çmime, do t’i thoshin vetes se kritikët janë xhelozë, jo të drejtë. E di çfarë do të bëjnë disa redaktorë në Prishtinë, do të shtiren sikur nuk e kanë parë, ashtu siç u shtirën se s’e panë as sulmin. Gjithë kjo është zhurma e një sistemi që do që publiku të harrojë se llogaridhënia fillon në shtëpi.
Këtu është pjesa që ka rëndësi. Më 11 tetor, një tullë vandali tentoi të mbyllte një dosje. Më 13 dhe 14 tetor, NUJ, IFJ dhe CPJ e hapën më gjerë atë. Më 17 tetor, Shoqata e Gazetarëve të Kosovës dhe disa media kryesore e konfirmuan me heshtjen e tyre atë që kam shkruar që vitin e shkuar, shumë nga rojtarët tanë të portës e ngatërrojnë reputacionin e tyre me interesin publik dhe marrin higjienën e mesazhit për etikë. Ata e quajnë kritikën “armiqësi” dhe censurojnë bisedat për etikën ndërsa ngrejnë në piedestal fjalimet partizane si “bashkësi ndërkombëtare”. U mësojnë njerëzve më të këqij në politikën tonë se çmimi i frikësimit të gazetarëve është i ulët.
Nuk e shkruaj këtë për ta. E shkruaj për lexuesit që ende presin që gazetaria të jetë e mirë publike. Provat janë kronologjike dhe publike, kërcënimet me vdekje të injoruara të korrikut 2024, ligjërimi juridik i maskuar si parim në gusht, skandali Buzhala dhe bashkëpërgjegjësia e AGK-së në shtator, virtyti i huazuar i dhjetorit, portë-rojëria e KOHA/KTV-së dhe trillimi i “bashkësisë ndërkombëtare” në shkurt; ekonomia e çmimeve që zbut kritikën në shtator, censura tani e ekspozuar dhe, në fund, tulla. Modeli nuk është i hollë. Është hartë.
Unë do të vazhdoj të raportoj. The FRONTLINE Media do të vazhdojë të botojë. Kronikat e Barutit do të vazhdojnë të dokumentojnë se si rrjetet e huaja që do ta donin Kosovën të zbutur për ri-pushtim nga Serbia, ashtu edhe të zakonshmit vendas që ua lehtësojnë punën. Njerëzit që thyen dritaret e shtëpisë së prindërve të mi të ndjerë nuk e thyen vendosmërinë time, ata e vërtetuan atë. Dhe njerëzit që zgjodhën heshtjen vërtetuan diçka tjetër, se profesioni ynë do të jetë vetëm aq i lirë sa jemi të gatshëm të jemi me njëri-tjetrin. Nëse mund të mbrosh vetëm miqtë, nuk po mbron shtypin. Po e mbron një klub.
Unë nuk i përkas asnjë klubi. I përkas publikut.
Dezinformimi dhe Kufijtë e Lirisë së Shtypit në Kosovë
Në analet e gazetarisë moderne, pak çështje janë kaq të mbushura me tension sa roli i medias në mbajtjen e qeverive para llogaridhënies, duke ruajtur njëkohësisht besnikërinë ndaj parimeve të së vërtetës dhe sigurisë kombëtare. Deklaratat e fundit të Kryeministrit të Kosovës, Albin Kurti, dhe
🇦🇱 “Vëzhgimi mbi Median” ndjek dhe analizon se si mediat raportojnë, çfarë tregojnë dhe çfarë fshehin. “Vëzhgimi mbi Median” shqyrton standardet profesionale, pasaktësitë, njëanshmëritë dhe ndikimet politike në raportimin mediatik, me qëllim mbrojtjen e së vërtetës dhe nxitjen e përgjegjësisë publike në gazetari. — Kronika B Vëzhgimi Mbi Median.
🇬🇧 “Fourth Estate Critique” delves into the quality of news reporting and political discourse, challenging the media’s role in shaping public opinion and policy. This section of the newsletter offers sharp, informed analysis aimed at fostering transparency and accountability in journalism, providing essential insights for media professionals and critical readers alike. — The GPC Media Watch.
Gazetari Vudi Xhymshiti dënon vandalizimin e shtëpisë familjare në Kosovë
Vudi Xhymshiti denoncon vandalizimin e shtëpisë familjare, duke e cilësuar si akt frikësimi nga rrjete kriminale që synojnë të heshtin gazetarinë e pavarur në Kosovë. — Kronika B Deklaratë për Shtyp.
Tiktok failed to load.Enable 3rd party cookies or use another browser
Journalists Under Siege: S Bunker’s and AJK’s Shadow Campaign
Calls for my death and threats from Rinor Muia, coupled with S Bunker’s smear campaign, highlight the alarming dangers facing journalists in politically charged environments. — The GPC Media Watch.
AGK Defends Status Quo, Threatens Kosovo’s Press Freedom
AGK’s secretive opposition to Kosovo’s media law exposes a disturbing agenda: protecting corrupt interests over press freedom, undermining democracy, and evading transparency and accountability. — The GPC Media Watch.
Dezinformimi dhe Kufijtë e Lirisë së Shtypit në Kosovë
Kritika e Kurtit nuk është një sulm ndaj lirisë së medias, është një mbrojtje ndaj dezinformimit që kërcënon sigurinë kombëtare dhe integritetin demokratik të Kosovës. — Kronika B Vëzhgimi Mbi Media.
The Capture of Kosovo’s Media: Open Letter to Defenders of Press Freedom
Kosovo’s media faces a crisis as investigative journalists are intimidated by organised crime networks. Immediate international action is needed to protect press freedom. — The GPC Media Watch.
Gaza and the AJK Cartel: Journalism for Sale
This isn’t solidarity. It’s a grotesque attempt to borrow moral capital from Gaza to whitewash decades of complicity in Kosovo. — The GPC Media Watch.
“Bashkësia ndërkombëtare, e bashkuar kundër Kurtit” - Djali i Trumpit shpërndan postimin e Grenellit — KOHA Ditore.
Gazetari apo Mashtrim? Rasti i KOHA Ditore
KOHA Ditore ka zgjedhur propagandën mbi të vërtetën, duke ngatërruar mashtrimin me gazetarinë dhe duke shkatërruar besimin e lexuesve të saj në media. — Kronika B Vëzhgimi Mbi Median.
Flaka Surroi and the Art of Silencing Dissent
Flaka Surroi preaches democracy but silences dissent. When media gatekeepers delete criticism instead of debating it, is it journalism, or just another tool of power? — The GPC Media Watch.
Flaka Surroi dhe Heshtja që Flakë përgjegjësinë Etike
Censura mbase mund ta hesht të vërtetën, por e vërteta nuk hesht! Kush ka frikë nga diskutimet mbi etikën dhe gazetarinë e pavarur në Kosovë? — Kronika B Vëzhgimi Mbi Median.
E Vërteta Si Një Akt Rezistence
Akuzat ndaj meje si ‘partizan partiak’ janë përpjekje për ta shtypur të vërtetën, gazetaria ime mbetet e papërkulur, pavarësisht sulmeve të orkestruara. — Kronika B Vëzhgimi Mbi Median.
Debati që Flaka Surroi Nuk Donte ta Shihnit
Falë Nexha Gjemës, sot publikohet programi dikur i censuruar, një fitore për llogaridhënien dhe integritetin gazetaresk. Ajo që shihni sot, F. Surroi e kishte fshehur nga ju për një vit. — Kronika B Vëzhgimi Mbi Median.
Çmimet e BE-së për Gazetari: Një Taktikë për të Heshtur Gazetarët Hulumtues në Kosovë
Çmimet e BE-së për gazetari në Kosovë nuk promovojnë ekselencën; ato shtypin syrin kritik të gazetarëve dhe kontrollojnë narrativën, duke kufizuar gazetarinë e pavarur hulumtuese. — Kronika B Vëzhgimi Mbi Median.
Nuk mund të harrojmë detajet tronditëse të skandalit më famëkeq të EULEX-it në vitin 2014, kur dokumente të brendshme të rrjedhura nga një sinjalizuese, prokurorja britanike Maria Bamieh, zbuluan detajet kontakteve kriminale të zyrtarëve të EULEX-it me të dyshuarit në raste penale, përfshirë marrjen e supozuar të €350,000 në ryshfet (The Guardian). BE-ja luftoi ashpër për të kontrolluar dëmin, duke insistuar në hetimet e brendshme dhe duke ushtruar presion mbi gazetarët që të heshtnin. Pretendimet e Bamieh u hodhën poshtë, karriera e saj u shkatërrua dhe pak gjëra dolën nga hetimi i vonuar i BE-së (Balkan Insight).
Por, ndërsa ai skandal tronditi Kosovën dhe Evropën, BE-ja ndryshoi shpejt qasjen e saj ndaj mediave në vend. Mënyra më e mirë për të kontrolluar kritikën, duket se nuk është censura e drejtpërdrejtë, por një metodë më e fshehtë, shpërblimi i gazetarisë që përputhet me narrativën e BE-së. Çmimi për Gazetari Hulumtuese, mbështetur nga organizata të zhvillimit të medias me reputacion, paraqitet si një njohje e nderuar e guximit dhe aftësisë së gazetarisë. Megjithatë, nuk mund të shkëputet nga origjina e tij: një nismë e financuar nga BE-ja pas tronditjes së integritetit të misionit të saj në vitin 2014 (EU Monitor).
Reagimi i Jeta Xharrës më 27 Shtator, 2024 — Facebook Post.
Argumentum.al: Gazetari investigativ Vudi Xhymshiti denoncon vandalizmin ndaj pronës së familjes së tij në Kosovë: “Frikësimi nuk do të më ndalë”
SYRI TV: Sulmohet banesa e gazetarit Vudi Xhymshiti në Kosovë: Akt që rikujton brutalitetin e Millosheviçit
Politiko.al: Sulmohet banesa e gazetarit Vudi Xhymshiti në Kosovë: Akt që rikujton brutalitetin e Millosheviçit / Journalist Vudi Xhymshiti’s apartment in Kosovo attacked: An act that recalls Milosevic’s brutality
Politiko.al: The British Union of Journalists condemns vandalism at the home of journalist Vudi Xhymshiti in Kosovo.
Kosova News: Gazetari Vudi Xhymshiti dënon vandalizimin e shtëpisë familjare në Kosovë
Kosova News: Organizatat ndërkombëtare reagojnë, për sulmin ndaj shtëpisë së prindërve të gazetarit Vudi Xhymshiti.
MCN TV: Gazetari Vudi Xhymshiti dënon vandalizimin e shtëpisë së familjes në Kosovë
Kosova Post: Gazetari Vudi Xhymshiti dënon vandalizimin e shtëpisë familjare në Kosovë
Shqip.com: Gazetari Vudi Xhymshiti denoncon vandalizmin e shtëpisë së tij: Akt që synon të heshtë gazetarinë e pavarur.
Syri.net: Bashkimi i Gazetarëve Britanik dënon vandalizmin në banesën e gazetarit Vudi Xhymshiti në Kosovë
RrugaPress.al: Organizatat ndërkombëtare reagojnë, mediat dhe organizatat në Kosovë heshtin, për sulmin ndaj shtëpisë së prindërve të gazetarit Vudi Xhymshiti.